نویسنده: دامنیک گریو، رئیس سابق کمیته اطلاعات و امنیت مجلس بریتانیا
جوان آنلاین: به نظر می‌رسد ترامپ بیشتر به توافق با پوتین علاقه‌مند است تا اوکراین. در چنین شرایطی اروپا باید با این چالش مقابله کند تا از جنگ گسترده‌تر در قاره ما جلوگیری کند. من به عنوان رئیس سابق کمیته اطلاعات و امنیت مجلس بریتانیا به خوبی از میزان پیوند امنیت و دفاع ملی ما با ایالات متحده آگاه هستم. این وابستگی متقابل چیزی فراتر از عضویت مشترک ما در ناتوست که بدون شک صلح را در اروپا تضمین کرده و به پیروزی در جنگ سرد کمک کرده است. روابط مستحکم ما با امریکا همچنین به بریتانیا امکان دسترسی به فناوری‌های دفاعی و امنیتی را بدون هزینه سرمایه‌گذاری کامل ملی داده است. به این ترتیب، ما توانستیم از اینها برای دفاع و امنیت خود حتی زمانی که مجبور بوده‌ایم به تنهایی عمل کنیم، بهره بردیم. البته این یک رابطه یک طرفه نبوده است. ایالات متحده به عنوان قدرتی بزرگ از حمایت سایر دموکراسی‌های غربی چه در شرایط اضطراری، همانطور که پس از ۱۱ سپتامبر شاهد بودیم و چه به طور کلی در سیاست خارجی و تلاش‌هایش برای تأمین یک سیستم بین‌المللی مبتنی بر قوانین سود برده است. در گذشته در این مورد، اختلاف نظر‌هایی وجود داشته است، اما ارزش‌های مشترک ضامن، غلبه بر هرگونه اختلاف بوده است.
تشابه رفتار معاون ترامپ به هیتلر
با این همه در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ با چالشی بی‌سابقه روبه‌رو هستیم. ترامپ صرف‌نظر از تحقیر آشکار هنجار‌های قانون اساسی کشورش، قصد دارد ارزش‌های مشترک را در حوزه بین‌المللی کنار بگذارد. او این کار را برای روابط تجاری انجام می‌دهد که از دید خودش مزیت فوری برای ایالات متحده دارد. چگونه می‌توان آنچه اخیراً در کاخ سفید و طی ملاقات او و زلنسکی رخ داد را مرور کرد؟ دیدار‌های ترامپ با امانوئل مکرون و کر استارمر نیز به منظور تشویق بریتانیا و فرانسه برای پذیرش رویکرد او بود. پس از این دیدار‌ها ترامپ در انظار عمومی به رئیس‌جمهور اوکراین حمله کرد و این دیدار برای تحقیر زلنسکی طراحی شده بود. رفتار معاون رئیس‌جمهور، جی دی ونس نیز ظالمانه بود. لحن او شبیه به برنامه احضار امیل هاخا رئیس‌جمهور چکسلواکی به برلین بود؛ زمانی که آدولف هیتلر در سال ۱۹۳۹ او را برای امضای استقلال کشورش به پایتخت آلمان فراخواند. زلنسکی، به عنوان رهبر کشوری که برای بقای خود در حال جنگ است، این حق را داشت که بگوید چه کرده است و دلیلی برای بی‌احترامی به وی وجود نداشت. او فقط در مقابل قلدری ایستاد که اکنون مشخصاً دولت ترامپ است.
در اجلاس لندن، رهبران اروپایی به دنبال به حداقل رساندن بحران با امریکای ترامپ بودند. اگرقرارداد مواد معدنی میان زلنسکی و امریکا امضا شود، می‌توان به یک توافق صلح قابل قبول با تضمین‌های واشینگتن و حمایت لجستیکی از نیرو‌های مسلح اروپایی به عنوان حافظان صلح امید داشت. اگر ولادیمیر پوتین چنین توافقی را رد کند، احتمال دارد که حمایت امریکا از اوکراین ادامه یابد. آنچه در دفتر بیضی رخ داد، انحرافی تأسفبار است و با تصمیم عمدی ایالات متحده برای رأی دادن به نفع روسیه در سازمان ملل و علیه متحدان مسکو درباره تجاوز ۲۴ فوریه مطابقت دارد. همچنین تطبیق چنین قرائتی با انبوه مطالب شبکه‌های اجتماعی از جانب متحدان نزدیک ترامپ که به طور معمول به اوکراین و زلنسکی توهین می‌کنند، دشوار است. به نظر می‌رسد ترامپ بیشتر به توافق با پوتین علاقه‌مند است تا آینده اوکراین به عنوان یک کشور آزاد دموکراتیک. گویی ترامپ به دنبال ترتیب دادن یک معامله دیگر است؛ پیمانی که یادآور پیمان هیتلر و استالین است و به موجب آن بخش‌هایی از خاک اوکراین و مردم ساکن در آن برای دسترسی امریکا به موادخام روسیه مبادله می‌شود.
اروپا دست از خودفریبی بردارد
یک‌شنبه همچنین شاهد اولین گام‌ها در سطح جمعی اروپا برای مقابله با این بحران، در راستای بر عهده گرفتن مسئولیت دفاع از اروپا و کمک به اوکراین بود. این کار آسانی نخواهد بود، اما اگر اراده باشد، امکان‌پذیر است. خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا هم به این روند کمکی نکرده است. ما این مجمع مهم (اتحادیه اروپا) را به عنوان مکانی برای اعمال نفوذ و تعامل دوجانبه با متحدان کلیدی اروپایی خود از دست داده‌ایم و این به ضرر ماست؛ اگر چه ممکن است اتحادیه اروپا، هیچ نقشی در استقرار نظامی نداشته باشد، اما اگر با همکاری گسترده در تهیه و ساخت تسلیحات، توسعه فنی پشتیبانی نشود، به جایی نخواهیم رسید. بنابراین اگر می‌خواهیم با این چالش روبه‌رو شویم، به یک چشم‌انداز جدید اروپایی نیاز داریم که به اتحادیه اروپا وابسته نباشد. بیش از یک قرن پیش، در طول جنگ جهانی اول، بریتانیا مانند فرانسه در به حداکثر رساندن ظرفیت جنگی خود با مشکل مواجه شد. برای رسیدن به این هدف، یک تاجر به نام ژان مونه تلاش کرد امروز اگر بخواهیم ائتلافی برای دفاع از آزادی خود بسازیم، رهبری در اتحاد اروپا همان چیزی است که دوباره به آن نیاز داریم. همه ما می‌توانیم امیدوار باشیم که این شکاف بین کشور‌های دموکراتیک اروپایی و ایالات متحده موقتی است و قطعاً سعی می‌کنیم در صورت امکان آن را به حداقل برسانیم، اما نباید خودمان را گول بزنیم. به نظر من دنیای ارزش‌های مشترکی که من و کمیته‌ام را به بازدید‌های منظم از همتایان امریکایی‌مان و آژانس‌های آن برد، جهانی که در آن با دادستان کل ایالات متحده ملاقات کردم تا در مورد مسائل بین‌المللی حاکمیت قانون بحث کنم، در حال حاضر به پایان رسیده است. بقای یک اوکراین آزاد و مستقل برای اروپا حیاتی است و جایگزین آن، خطر جنگ در قاره ما را به دنبال دارد. با همراهی یا بدون امریکا ما باید بار جلوگیری از این پیامد نادرست را با دوستان اروپایی خود به دوش بکشیم.
منبع: پراسپکت
